Ве именувам како пријатели, бидејќи сите нас нè поврзува една заедничка Љубов – манастирот Трескавец. Љубовта секогаш сум ја доживувал како одговорност и грижа. Денес кога трескавечкиот манастир, според зборовите на мојот духовен отец Климент, наликува на пеплосано тело, но со живо срце кое бие за сите нас, со негов благослов, од мојата монашка келија ве повикувам сите, со свој прилог да станеме составен дел од живиот – духовен мозаик, наречен Трескавец, постанувајќи лично камче од него.
Ви благодарам! монах Калист
Dear friends,
I call you friends because we are all related through our common love for the Treskavec monastery. I have always experienced love as responsibility and concern. Today, when our monastery looks like... – with the words of my spiritual father, bishop Clement – "a body burnt to ashes, but with a living heart beating for all of us" – and with his blessing, I appeal to all of you from my monastic cell to become a part of the living spiritual mosaic called Treskavec with your donations, thus becoming a personal piece of it.